23/01/19

Xustificación

NOÉMIA DE SOUSA (1926-2002), poeta e
xornalista mozambicana comprometida cos
dereitos das mulleres e dos pobos africanos. 
As súas ideas anticoloniais levárona a sufrir
 persecución e exilio.



Se o noso canto negro é simultaneamente
apagado e ameazador como o mar
en noites de calma;
se a nosa voz é rouca e agreste
só abríndose en gritos de rebeldía;
se é ao mesmo tempo amarga e doce a nosa poesía
como zume de froitas silvestres;
se é encovado e profundo o noso ollar
rachándose impávido à luz do día;
se son deformes e gretados os nosos pés espalmados
de trillar camiños ingratos;
se a nosa alma se fechou para a alegría
e só dá hospedaxe ao
odio e á revolta
‒non nos culpes a nós, irmán que vés das rúas da cidade.
Que
se interpuxeron entre nós e o sol
grades feas de escravización,
grades negras e cerradas a impedirnos tostar
de verdadeira felicidade.

Mais, ai, irmán que ves o das rúas da cidade!
O noso firme sentido de
xustiza, a nosa indómita vontade a nacer
a nosa miseria común vestida de sacas rotas e inmundas,
a nosa propia escravitude
serán a calor e o mazarico que fundirán
para sempre as grosas columnas que nos lañaban a vida
enteira
e lle arrancaron todo o xeito doce e inexpresable de vida.

                                                        
 NOÉMIA DE SOUSA

Ningún comentario:

Publicar un comentario