POEMA DOS DONS (fragmento)

Ninguén rebaixe a lágrima ou reproche

esta declaración da gran mestría

de Deus, que con magnífica ironía

deume ao mesmo tempo os libros e a noite.

Da cidade de libros fixo donos
a uns ollos sen luz, e que só poden

adiviñar nas bibliotecas dos soños
insensatos parágrafos que ceden

ás albas á súa arela. En van o día

lles prodiga os seus libros infinitos,
arduos coma os arduos manuscritos
que pereceron en Alexandría.

De fame e sede (narra unha historia grega)
morre un rei entre fontes e xardíns;
Eu fatigo sen rumbo os confíns
desta alta e fonda biblioteca cega.

Fragmento de Poema de los dones, poema escrito por Jorge Luis Borges en 1955, cando, ao pouco de ficar cego, foi nomeado Director da Biblioteca Nacional de Arxentina.