13/03/18

As dúas voces

As dúas voces medraran xuntas, a guitarra e Violeta Parra.

Cando unha chamaba, a outra viña.
A guitarra e ela ríanse, chorábanse, preguntábanse, críanse.
A guitarra tiña un buraco no peito.
Ela, tamén.
No día de hoxe de 1967, a guitarra chamou e Violeta non veu.
Nunca máis veu. 

 

 

EDUARDO GALEANO (De: “Los hijos de los días”)


 


EU


Eu,
remeira de barcas
rameira de homes
romeira de almas
rimeira de versos,
Ramona,
pra servilos.

GLORIA FUERTES

NACÍN PARA POETA OU PARA MORTO














Nacín para poeta ou para morto,
escollín o difícil
-sobrevivo de todos os naufraxios-,
e sigo cos meus versos,
viva e patexando.

Nacín para puta ou pallaso,
escollín o difícil
-facer rir aos clientes desafiuzados-,
e sigo cos meus trucos,
sacando unha pomba do refaixo.

Nacín para nada ou soldado,
e escollín o difícil
-non ser apenas nada no taboado-,
e sigo entre fusís e pistolas
sen manchar as mans. 

GLORIA FUERTES (1917-1998)

GOLEM E RABINO (IV)



-Non me obedezas! -ordenou o seu Amo ao perplexo Golem que, ansioso por cumprir a súa orde, a desobedeceu ao instante, amosándose aínda máis servil que de costume.

Ana María Shua

Artistas do trapecio



Non teñas medo, voará, herdou os nosos xenes, di o artista do trapecio. E desde o punto máis alto lanza á súa filla, un bebé aínda, polo ar, cara aos brazos da nai aterrada e infiel.

Ana María Shua