As dúas voces

As dúas voces medraran xuntas, a guitarra e Violeta Parra.

Cando unha chamaba, a outra viña.
A guitarra e ela ríanse, chorábanse, preguntábanse, críanse.
A guitarra tiña un buraco no peito.
Ela, tamén.
No día de hoxe de 1967, a guitarra chamou e Violeta non veu.
Nunca máis veu. 

 

 

EDUARDO GALEANO (De: “Los hijos de los días”)