Paradoxos andantes, paradoxos estimulantes



Á esquerda, Reinhardt, xenial guitarrista nado en

Bélxica, alcumado “o xitano dos dedos de ouro“;

Arriba, á dereita, Marco Polo, mercader e viaxeiro

veneciano, autor dun dos máis importantes docu-

mentos medievais; abaixo, Antônio Fco. Lisboa, o

Aleijadinho. Este alcume (diminutivo de “eivado”)

levouno o escultor por unha doenza dexenerativa ,

quizais a lepra, que o obrigou a traballar coas

ferramentas fortemente amarradas ás súas mans.

O Aleijadinho, o home máis feo do Brasil, creou as máis fermosas esculturas da era colonial americana.

O libro de viaxes de Marco Polo, aventura da liberdade, foi escrito no cárcere de Xénova.

Don Quixote da Mancha, outra aventura da liberdade, naceu no cárcere de Sevilla.

Foron netos de escravos os negros que xeraron o jazz, a máis libre das músicas.

Un dos mellores guitarristas de jazz, o xitano Django Reinhardt, tiña non máis que dous dedos na súa man esquerda.

Non tiña mans Grimod de la Reynière, o grande mestre da cociña francesa. Con ganchos escribía, cociñaba e comía.

Eduardo Galeano. Espejos. Una historia casi universal (2008)