Mestre
de obra.— "Ollade eses
bastións e eses
contrafortes:
diríase que foron construídos para toda a eternidade".
diríase que foron construídos para toda a eternidade".
SCHILLER, ”Guillerme
Tell”
O albanel Abraham
Knupfer,
co esparavel na man, nos ares do andamio,
canta tan alto, ao ler os versos góticos da grande campá, que nivela cos seus
pés a igrexa de trinta arcobotantes e a cidade das trinta igrexas.
Ve como as tarascas trousan auga
desde as lousas ao abismo confuso das galerías; ve fiestras, pendentes,
pináculos, torreóns,
tellados e a madeirame, que
a ala dentada e
inmóbil dun falcón lixa cun punto gris.
Ve as
fortificacións que se recortan en
forma de estrela, a cidadela que se enfoncha como un pavo nun escudo de armas, os
patios dos palacios onde o sol
seca as fontes e
os claustros dos mosteiros onde a sombra xira arredor das pilastras.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdkOOSB4BJAtYSVH1S9kCyhbMkFj0Kd3WtM23wtxOqUIUrFLrNeTeVudFP77Eq28zPecT1RR89OqUfxSjkh5LTamA-iEs-LMk7KYra3wGgcKdOkPA5Kzl7UvSc4WhU90o7EdnzOoseFwsF/s200/Sin+t%25C3%25ADtulo-2.gif)
Aínda ve algo máis,
no parque engalanado con xigantescos ramallos, en extensos prados
de esmeralda, uns soldados criban cos seus arcabuces un paxaro de madeira chantado na punta dun maio.
E no serán, cando a nave harmoniosa
da catedral adormece, deitada cos brazos en cruz, distingue desde a escada, no
horizonte, una poboación incendiada por xentes de armas, flamexante
como un
cometa no firmamento.
ALOYSIUS BERTRAND. Gaspar de la Nuit (1842)
Ningún comentario:
Publicar un comentario